บทบาทหน้าที่ของตนเองที่คาดหวังว่าจะปฏิบัติตนอย่างไรถึงจะได้ชื่อว่าเป็นครูที่ดีตามจรรยาบรรณวิชาชีพครู

หลายประเด็นที่ทำให้บทบาทหน้าที่ของครูที่แท้จริง เลือนหายไป หลากหลายแรงจูงใจที่ทำให้ครูเห็นความสำคัญของผลประโยชน์ที่นักเรียนจะได้รับน้อยลง ดังนั้นเราจึงควรมาให้ความสำคัญกับบทบาทหน้าที่ของครูที่แท้จริง ที่ครูทุกท่านควรจะมี ซึ่งแบ่งเป็นจรรยาบรรณทั้ง 5 ด้าน ต่อไปนี้ 


จรรยาบรรณต่อตนเอง

-            ต้องมีการพัฒนาตนเองอยู่เสมอเพื่อให้ทันต่อการพัฒนาทางด้านเทคโนโลยี สังคมและการเมือง

-            เข้าใจถึงบทบาทหน้าที่ของตนเองและปฏิบัติตนให้เหมาะสม

-            ต้องมีวินัยในตนเอง

-            ต้องมีความซื่อสัตย์ต่อตนเองในการปฏิบัติงาน

-            ต้องปฏิบัติหน้าที่ด้วยความรักในวิชาชีพไม่ใช่เพราะหน้าที่หรือเพียงแค่ต้องการสิ่งตอบแทน

จรรยาบรรณต่อวิชาชีพ

-            ต้องมีความศรัทราในวิชาชีพและให้เกียรติวิชาชีพของตนเอง

-            มีความรับผิดชอบและปฏิบัติงานด้วยความซื่อสัตย์สุจริต

-            ส่งเสริมและร่วมมือในการพัฒนาวิชาชีพให้เจริญก้าวหน้าอยู่เสมอ

จรรยาบรรณต่อผู้รับบริการ

-            ประพฤติตนให้เป็นแบบอย่างที่ดีทั้งทางด้าน กาย วาจาและใจ

-            มีความจริงใจและจริงจังในการให้ความรู้แก่ศิษย์

-            รัก เมตตา เอาใจใส่ศิษย์ทุกคน ด้วยใจที่บริสุทธิ์และเสมอภาค

-            สนับสนุนส่งเสริมศิษย์ในด้ายความรู้และคุณธรรมจริยธรรม

-            มีใจที่บริสุทธิ์ในการปฏิบัติหน้าที่ไม่ปฏิบัติตนอันเป็นเหตุให้เกิดความไม่เหมาะสมในวิชาชีพ

จรรยาบรรณต่อผู้ร่วมประกอบวิชาชีพ

-            ช่วยเหลือเพื่อนร่วมวิชาชีพด้วยความจริงใจ

-            ให้เกียรติซึ่งกันและกัน

-            ไม่แบ่งพรรคแบ่งพวกกัน ซึ่งจะก่อให้เกิดความแตกแยกกันในองค์กร

-            ร่วมกันพัฒนาองค์กรอย่างสร้างสรรค์

จรรยาบรรณต่อสังคม

-            ปฏิบัติหน้าที่โดยยึดมั่นในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

-            ร่วมกันรักษาผลประโยชน์ของส่วนรวม

-            เป็นผู้นำในการพัฒนาสังคม ภูมิปัญญา และสิ่งแวดล้อม

-            ไม่นิ่งนอนใจต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมไปในทางไม่ดี

จากอดีตจนถึงปัจจุบันจะเห็นได้ว่าบทบาทหน้าที่ของครูนั้นได้แตกต่างกันมาก